stukjes enzo

Het Perfecte Kerstfeest

Je leeft er al weken naartoe, zingt mee met elk liedje op de radio, hebt je recepten verzameld, de koelkast volgeladen en een grote kerstboom met een lading cadeautjes in de woonkamer. Het is bijna Kerst, zó gezellig! Vooral verheug je je op een lange tafel vol familie; liefde, lekker eten, knusheid en samen zijn.

Het is 25 december. Kerstochtend. Het feest kan beginnen!
Maar wat er dan allemaal kan gebeuren…

De kinderen hebben de eerste cadeautjes onder de boom al uitgepakt als je ’s ochtends beneden komt. Twee lachende peutergezichtjes kijken je triomfantelijk aan.
De Man komt vluchtig de keuken in om een paar bananen en ontbijtkoeken in zijn wielren-tenue te stoppen en zegt: ‘Tot straks schat, ben even fietsen met de mannen.’ En weg is-ie.
Je komt erachter dat de makreelfilets voor het voorgerecht te dicht op de achterwand van de koelkast liggen en nu zitten vastgevroren. Goed begin.
Je schoonmoeder staat een uur eerder dan afgesproken al op de stoep, jij bent nog in je gezellige Snoopy-nachthemd. Je zet haar met een afgekoeld worstenbroodje op de bank. En vraagt of ze misschien héél even op de kids kan letten. Ze zucht diep en mompelt iets in de trant van ‘kerstontbijt hoort aan tafel.’
Snel neem je een douche en snij je je met je scheermesje gemeen in je oksel.
Dan trek je een ladder in je gloednieuwe panty.
Geen tijd meer om je haar te föhnen, hallo coupe Vogelnest!
In de middag zeul je de kinderen onder het mom ‘lekker naar buiten’ door het bos, op zoek naar de kerststal. De een valt languit in een modderplas en de ander piept over de kou.
De warme chocolademelk met slagroom die jullie in een caféétje drinken blijkt in de schift te zitten.
Bij thuiskomst tref je De Man plus zeven modderige, bezwete fietsvrienden borrelend aan de keukentafel aan. Ze stillen hun hongerklop met de hapjes die je bedacht had voor bij het aperitief van je kerstdiner.

’s Avonds.
De jongste wil zich persé verkleden en zit nu als Ninja Turtle, zijn carnavalsoutfit van vorig jaar, aan tafel.
De nieuwe vriendin van je neef – type bloedmooi maar graatmager – eet vega en kijkt afkeurend als jij het zoveelste crackertje ham-salade verorbert. Als jij haar geruststellend vertelt dat je voor haar een vegetarische quiche hebt gebakken, zucht ze dat daar ei en boter in zit en dat je toch weet dat ze vegán is, en niet vegetarisch.
Je vijfjarige nichtje huilt en jammert omdat de kerstman de verkeerde Barbie feeën-prinses heeft gekocht.
Hond Rufus eet alle roomboter kerstkransjes zo uit de boom, waardoor hij zijn naam eer aan doet en een uur na vreetbui een spoor van diarree door het huis achterlaat.
Je moeder vraagt, al prikkend in je buik, of je nu wéér wat bent aangekomen.
Oom Harry heeft om 3 uur ’s middags al een half kratje bier in zijn mik en gaat in rap tempo door met de mooie Bordeaux uit 2000 die jullie al heel wat jaren in huis hebben om te laten rijpen. Dat oom Harry normaal alleen wijn uit karton drinkt is best jammer.
De kalkoen die jij met zoveel zorg en precisie hebt gevuld wordt maar niet gaar. Manlief blijkt de oven te hebben ingesteld op magnetron-functie. Fantastisch.
Je vrijgezelle broer van 46 heeft saus gemorst op zijn witte hemd en kijkt ondertussen verlekkerd naar de borsten van je 15-jarige nichtje, zijn petekind. Even ben je bang voor het eerste #metoo geval binnen in de familie.
Het dure vlees van de Keurslager wordt afgekraakt door je schoonzus, maar oom Sjaak lost het op door een tube mayonaise uit te knijpen boven zijn bord.
Je tante eet zonder na te denken mee met het kaasplankje en vergeet dat notenbrood daadwerkelijk ook noten bevat (duh). Al hyperventilerend zet ze een spuit Epinefrine in haar lichaam en komt vervolgens een beetje bij op de bank, waar oma al vanaf 7 uur ligt te pitten.
Er is gedonder om geld tussen je twee ooms, die samen een bedrijf hebben. Tussen het hoofdgerecht en het dessert barst de bom en loopt de één na de ander kwaad de deur uit.
De puberzonen van je zus proberen een papieren servet in de kaars te hangen, met succes. Deze vat vlam en het brandalarm gaat loeiend af. Niemand weet de uitknop te vinden.
Rond een uur of 11 ’s avonds heb je even een momentje voor jezelf op de wc, en zie je tot je grote schrik dat je vanmorgen in je haast vergeten bent ook je linkeroog op te maken.

Gezellig hè, Kerst. Het is the most wonderful time of the year.
Of volgend jaar toch maar een keertje overslaan?

 

 

Foto: Toa Heftiba via Unsplash
Tekst: Aukje Wouters

You Might Also Like