Een poosje terug at ik heel lekker en heel culinair in Rotterdam. Bij niemand minder dan Mario Ridder van restaurant Joelia. Dit restaurant, gevestigd in hetzelfde pand als het Hilton Hotel aan de Coolsingel, is lekker kitsch: veel goud, mosgroen, lampjes en satijn. Maar ik houd ervan! Het is goed gedaan, over de top maar toch stijlvol. We kennen chef en eigenaar Ridder natuurlijk van De Zwethheul en Parkheuvel, en eerder stond hij nog als jonge leerling kok bij de Bokkedoorns en De Kersentuin. Zijn keuken kenmerkt zich door traditioneel, eenvoudig maar toch zeer smaakvolle combinaties. Wij aten de sterren van de hemel en vandaag laat ik je meer zien.
foto door debuikvan.nl
Lekkere binnenkomer
Bij Joelia zijn de gerechten zeer creatief en een “dikke-ster” waardig, maar niet te ver gezocht en te gekunsteld, zoals je te vaak ziet tegenwoordig in het topsegment, ook wel bekend onder de noemer liflafjes of baby-hap. Dat is hier absoluut niet het geval: Mario Ridder wil in de eerste plaats gewoon heel lekker koken, met pure smaken en mooie producten. Hij werkt graag met verschillende temperaturen en structuren, zodat er naast een smaakexplosie ook nog allerlei anders spannends gebeurt in je mond. De eerste amuse, een cakeje van krab met zoete aardappel en crème fraîche, is daarvan een perfect voorbeeld. Lauwwarm, licht vettig, fijne krab smaak en een zuurtje van de room. Dit ogenschijnlijk simpele (maar schijn bedriegt) hapje combineert perfect met een glas Champagne (Laurent Perrier), gin-tonic of een droge witte wijn. Je bent meteen ‘binnen’, het is 1-0 voor meneer Ridder.
Menu Joelia
Bij Joelia heb je na de hapjes keuze uit twee menu’s: Joelia’s Culinaire trip (6 gangen – €99,95) of ‘All the way…’, een menu met uitsluitend luxe ingrediënten, denk: kaviaar, Wagyu, ganzenlever, krab en truffel (5 gangen €165). Wij kozen voor Joelia’a Culinaire trip. Persoonlijk vind ik dat Wagyu, kaviaar, oesters en truffel – dat soort luxe ingrediënten – weinig nodig hebben. Het zijn op zichzelf staande producten die het je best zo puur mogelijk kunt houden. Ik vind het veel leuker om te zien wat een sterrenchef in zijn ‘normale’ menu presenteert. Bovendien vind ik honderd euro voor zes gangen toch net iets beter klinken dan honderdvijfenzestig voor vijf gangen.
Daar gaan we
Na nog twee hapjes (waarvan ik vergat wat het was) en een fles Meursault (Henri Boillot Meursault 2015) op tafel begon onze culinaire trip in hartje Rotterdam pas echt. Het eerste gerecht, kokkels met scheermessen en dragon is zalig: ziltig, spannend en toch ook een tikkeltje vettig en kruidig door de dragon en (ik gok) de nodige boter. Een goed begin!
Snel daarop volgt weer zo een pareltje: paling, mango en hoisin. Met groene asperge, een plaatje op het bord, en zalig in je mond. Fris, spannend, zout, zuur, licht zoetig en bitter tegelijk: alle smaken waar ik van houd op 1 bord, perfect in balans. Tien punten.
Het volgende gerecht, tong met knolselderij, garnalen en noten, is ook heel fijn. Een lekker gebakken visje met daarop een noten-knolselderij mengsel, eromheen wat garnalen en dit alles in een fijn smaakvol sausje (ik denk op basis van een geconcentreerde huisgemaakte visfond), is – het wordt een beetje eentonig – ook weer hemels. Tong is sowieso al de luxepoes onder de visjes, als je het mij vraagt. Tel daarbij op het zoetige van garnaal, de structuur van noten, de verfijnde smaak die knolselderij heeft en een vol vissig sausje, en je hebt hier gewoon weer een topper te pakken.
Gaat dan echt alles goed deze avond? Nee, dat zou te mooi zijn om waar te zijn. Zelfs een sterrenchef slaat (in de ogen van een hobby-kok als ik) weleens de plank mis. De zeeduivel omwikkeld met spek en een bouillon met Ras el Hanout is wat mij betreft een foutje. Het spek is te dik, niet krokant, weinig smaakvol. Het visje is droog, niet stevig, het lijkt eerder een beetje de structuur van rolmops te hebben. De bouillon is saai, in tegenstelling tot de saus bij het vorige gerecht, en ik proef ook helemaal geen Ras el Hanout. De rode kool bovenop is ook al geen smaakbom, dat terwijl ik normaal gék ben op rode kool. Het gerecht doet me denken aan een slecht uitgevoerde variant van saltimbocca, maar dan met vis en met slappe ham. Het kan aan mij liggen hoor, dat ik dit gerecht niet snap, maar als je het mij vraagt paste het niet in de verder zo culinaire trip.
Goed. Snel vergeten, op naar het hoofdgerecht: duif van de barbecue met meerdere bereidingen van ui en een gekonfijt pootje. Duif is geen makkelijk gevogelte: het is vaak te kort gegaard en dan smaakt het rauw, of te ver en dan is het net lever, en smaakt het naar ijzer. Dit duifje was perfect. Het borstje en ook het langzaam gegaarde pootje, heerlijk. De eigen jus maakt het feestje af.
We sluiten af met braam, yoghurt en verveine. Een dessert naar mijn hart: fris, tintelend, vers en niet té zoet.
Daarna volgt er lekkers onder een stolp: ganache van witte chocolade met quinoa, en cake met lemon curd. Naast de stolp ligt een tumtum van Grand Marnier.
De feiten
We hebben heerlijk gegeten bij restaurant Joelia aan de Coolsingel nummer 5 in Rotterdam. Dit restaurant bekroond met 1 Michelinster is een absolute aanrader voor een speciale avond uit. Maandag tot en met vrijdag zijn ze geopend voor lunch (12.00 – 14.00) en diner (18.00 – 21.30) en op zaterdag alleen voor diner (18.00 – 21.30). Op zondags hanteren ze een zogenaamd doorlopende lunch concept: van 13.00 tot 20.00 kun je komen eten. Persoonlijk ben ik altijd groot fan om een regenachtige zondag op die manier etend en drinkend door te brengen.
Wil je meer lezen van mijn weekend in Rotterdam? Klik dan hier voor een verslag van de Watertaxi Rotterdam, of hier als je wilt weten waar je de lekkerste oester- en mossel lunch eet.
