Je denkt dat het jou niet overkomt. Maar vroeg of laat krijgen we ermee te maken: een quarantaine of thuisisolatie tijd. Nadat ik iets minder dan een jaar geleden dit jolige berichtje schreef over The Mister die Corona had, heb ik ‘het’ nu zelf. En vond ik het wel tijd voor zo’n zelfde soort update.
Een beetje grieperig
Afgelopen donderdag begon het feest. ’s Middags tijdens een werklunch in de stad voelde ik mezelf helemaal niet goed worden. Eerst dacht ik dat het lag aan de tosti met Beemsterkaas en kimchi (was deze misschien bedorven?), toen aan de feit dat de deur openstond (‘Wát een tocht, heeft niemand anders daar last van?’ dacht ik geïrriteerd), de man naast mij enorm vies op zijn eten smakte (dubbel geïrriteerd) en daarna dacht ik dat ik gewoon moe was van weer volle bak aan het werk zijn na de lockdown en mijn vakantie. Dit gevoel zal wel overgaan. Maar nee, het werd erger met de minuut. Thuis deed ik een Corona zelftest die negatief was. Op tijd naar bed dan maar! Op vrijdagdagochtend werd ik wakker met het gevoel alsof ik was overreden door een vrachtwagen. Spierpijn! Dat was het symptoom dat the Mr. ook had toen hij Corona had. Bovendien nieste ik aan 1 stuk door, was ik rillerig en had ik hoofdpijn. Toch nog maar een zelftestje doen. En jahoor, binnen drie minuten kleurden daar twee streepjes rood. Zwanger van Corona! Oh nee!
In quarantaine
Na nog een officiële test bij de GGD die uiteraard ook positief was, besloot ik er maar aan toe te geven. Mijn eerste wijnles van de nieuwe wijncursus werd met pijn in mijn hart verzet, idem dito voor de komende week werken bij De Klepel, er werden boodschappen ingeslagen en er werd een nestje van dekens en kussen gebouwd op de bank. Veel zieker dan snotverkouden, grieperig en heftige spierpijn voelde ik me niet, maar écht beter dan de dag ervoor was het ook niet. Ik moest (en moet) dit uitzitten, hoe irritant ook!
Ome Kron en Tante Corrie
Anders dan toen mijn Mister vorig jaar in april Corona had, mag je als huisgenoot zónder klachten mét booster nu dus wel naar buiten. Lucky Mister. Unlucky me destijds. Maar goed, het is wel praktischer, met o.a. boodschappen doen, een brief posten en gewoon met zijn werk en afspraken. Wel test hij zichzelf elke dag en houdt hij goed in de gaten of hij niet snotterig of verkouden wordt. Mijn besmettelijkheid zal in theorie elke dag moeten afnemen dus deze Corona hobbel zullen we ook wel weer overleven. Leuk is het niet, misschien had ik het ook een beetje onderschat want ik ben echt wel ziek, maar ik prijs mezelf gelukkig met het feit dat ik vooralsnog niet doodziek, zwak, misselijk, kortademig of koortsig ben. Ook vraag ik me af of ik deze zelfde milde griepklachten zou hebben gehad als ik niet dubbel gevaccineerd en eenmalig geboosterd zou zijn. Dat antwoord zal ik nooit te weten komen, maar het houdt me zeker bezig. Overigens, wanneer ik mijn Coronabesmetting en de gevolgen daarvan vergelijk met die van The Mister vorig jaar, kom ik er beter vanaf. Of dat nu ligt aan het feit dat ik tot het sterkere geslacht behoor of aan het feit dat die Delta-variant een bitch is vergeleken met de Omikron-variant, laten we maar in het midden.
Slechte timing
Met name de timing van mijn besmetting en quarantaine is nogal ongelukkig. Net terug van ruim twee weken Zuid-Afrika (waar ik het virus overigens niet oppikte; dit is vermoedelijk op dag drie of vier na thuiskomst gebeurd) en weer klaar om vol gas aan de slag te kunnen, komt deze periode van ziekte gewoon erg slecht uit. Maarja, Corona laat zich niet plannen. Mijn collega’s bij De Klepel kunnen gelukkig mijn diensten opvangen en de meeste van mijn cursisten zijn zo flexibel om een andere keer de wijnlessen in te halen. Bedankt voor het lezen, stay safe en spread the love, not the virus!
X Aukje
PS – Volg mijn wijnverhalen, eetdagboek en (corona)perikelen op Instagram en mis niets!
Beeld Covid Kissing: Daniel Taljord via Unsplash
Beeld Covid Virus deeltje: Fusion Medical Animation via Unsplash
Tekst: Aukje Wouters
