Yes, vandaag weer een nieuwe ‘in het glas’! En wat voor één: niemand minder dan de koningin onder de witte Bourgognes – een Meursault – komt ter tafel. Een 1er Cru van één wijngaard nog wel. Doe maar chique! Oké goed, dat doe ik dus. Want het is bijna kerst. Dit is geen wijn die je wekelijks drinkt. Ook niet maandelijks. Misschien jaarlijks, en dan alleen onder de wijnsnobs en/of luxepoezen onder ons. Desalniettemin vind ik het leuk deze beauty te behandelen hier. Want wat maakt zo’n exclusieve wijn nu precies exclusief? En waar zit ‘m dat enorme prijsverschil in? Ga ik je uitleggen! En verder zal ik plechtig beloven dat ik hier voortaan ook wat fatsoenlijker geprijsde wijnen ga behandelen. Want denk maar niet dat ik iedere week Meursault 1er Cru Les Genevrières 2013 drink, op de bank met een zak nootjes en een aflevering Netflix. Maar wánneer ik zo’n terroir-wijn dan een keer proef: wauw, dan gaan mijn smaakpapillen door het plafond! Oké, genoeg gekletst. Hier komt-ie:
Proefnotities
In het glas een heldere, citroengele kleur. Vrij licht eigenlijk: soms zijn dit soort Côte d’Or wijnen diep goudgeel van kleur. Hier zit zelfs een zweempje groen door, bijzonder! In de neus de frisheid van citroen, maar ook een volheid van tropische rijp fruit zoals ananas. De combinatie tussen deze zeer diverse fruittypes is opmerkelijk: Er zitten meerdere lagen in deze wijn! Op de oppervlakte is ze elegant, mineraal en prikkelend: ik vang zelfs wat brood en gisttonen op. Maar snuffel je dieper is ze ook vol en rond, met boter, subtiel eiken, gekonfijte abrikoos en honing. Het palet (=in de mond) bevestigt de aroma’s van de neus: vol, dik sap met boterigheid en rijp tropisch fruit. Maar zijn ook minerale, elegante zuren aanwezig. Zeer zuiver, iets ziltigs en rokerigs. Wauw! Wát een finesse, wat een precies staaltje vakwerk levert de familie Boillot hier. Ondergetekende is voor altijd verpest na het proeven van deze wijn.
Terug in de tijd
Een stukje achtergrondinformatie. De grootvader van Henri Boillot begon in 1885 met wijnmaken. Vanaf begin 1900 kwam er iets enigszins drinkbaars op tafel. Ja, jongens: zo lang duurt het dus om fatsoenlijke wijn te maken. Tegenwoordig, met alle moderne technieken en kennis, gaat dit wat sneller. Maar reken de eerste 4 jaren na het starten van een wijngaard niet op een goed glas. Kwaliteit kost tijd. De vader van Henri Boillot runde het domein het grootste gedeelte van de twintigste eeuw. Toen in 1975 Henri zich ermee ging bemoeien, én er meer wereldwijde interesse kwam in kwaliteitswijn, ging het bergopwaarts met het familiedomein. Henri begon net als vrijwel iedere andere wijnmaker onderaan de ladder: snoeien, plukken, schoonmaken, sjouwen, véél proeven en leren logistiek te organiseren. Hij leerde de fijne kneepjes van het vak en begon in 1995 een négotiant onderneming (handelshuis) waardoor hij ook druiven op kon kopen van omliggende domeinen en deze onder zijn eigen naam kon vinificeren. Dat is slim: je creëert meer cash flow waardoor je je eigen domein wijnen, je paradepaardjes, zoals de wijn die ik vandaag behandel, zonder enige inlevering qua kosten, tijd of moeite, tot een topwijn kunt ontwikkelen. Het is dus belangrijk om in je achterhoofd te houden dat veel topproducten ook instapwijnen maken, die minder complex zullen zijn maar zeker ook zeer smaakvol, en betaalbaarder. Sinds 2008 zit zoon Gaillaume Boillot ook in het bedrijf, zijn er kelders en wijnmakerijen bijgebouwd in Puligny en Meursault en gaan de zaken beter dan ooit.
Henri Boillot Meursault 1er cru Les Genevrières 2013
Terug naar de wijn. We hebben het vandaag over Henri Boillot Meursault 1er Cru Les Genevrières 2013. Meursault is een appellatie in het hart van de Côte de Beaune, Mont d’Or (Bourgogne) en kent veel kalksteen en kalkklei bodems. Deze zorgen voor goede afwatering, weerkaatsen warmte en met name midden op de helling – daar waar de bodem minder diep en vruchtbaar is, plus de expositie ten opzichte van de zon optimaal – zorgen ze voor potentiële topdruiven. Daarnaast is wijngaardbeheer (het in toom houden van woekerende ranken, snoeien, groene snoei, het perfecte moment van oogst bepalen en eventueel de beheersing van ziektes en schimmels) óók heel belangrijk voor het verkrijgen van rijpe wijndruiven. Meursault kent een gematigd continentaal klimaat met warme zomers en koude winters. Het enige toegestane druivenras in Meursault is chardonnay, en er zijn regels betreft maximale opbrengsten, irrigatie, vinificatie, rijp en verkoop. De Fransen zijn nu eenmaal een beetje gek. Wijngek, welteverstaan. Dat mag dan weer van mij. Wanneer de druiven van een bepaalde wijn uit 1 afgebakende wijngaard komen, mag de naam van de wijngaard op het label. De wijngaarden in Bourgogne hebben ook weer gradaties qua prestige. Les Genevrières is dus zo’n prestige wijngaard. De verschillen op een aantal vierkante kilometers kunnen dusdanig zijn en hebben alles te maken met expositie ten opzichte van de zon, bodem, vruchtbaarheid (hoe minder vruchtbaar hoe beter in de wijnwereld!) koele nachten of niet (=belangrijk voor behoud van frisse zuren) enzovoorts.
Vinificatie
Deze Henri Boillot is dus gemaakt van 100% chardonnay druiven en wordt grotendeels vergist en gerijpt op nieuw eiken. Dit kan omdat de rijpheid en concentratie van smaken, zuren en sap in de druiven dusdanig is dat zij het eikenhout aankunnen. Je zult zien dat binnen mindere percelen of gebieden een vergisting en/of opvoeding (élevé) op hout minder vaak voorkomt dan in topgebieden. De concentratie in de druif is simpelweg niet voldoende. Na oogst, alcoholische- en malolactische vergisting, blijft deze wijn dus nog doorrijpen op eikenhouten vaten, waarvan ongeveer 60% nieuw eiken is. Dit proces duurt maximaal 12 maanden. Ook is er wat lie-contact. Lie is het bezinksel van dode gistcellen en restjes druif die samen smaak, textuur en complexiteit kunnen toevoegen aan een wijn. Vaak ruik en proef je dit in gistachtige tonen, zoals brood en deeg. Na botteling kun je deze wijn nog zeker 15 tot 25 jaar bewaren, wat uitzonderlijk lang is voor een witte wijn. Passie en precisie zijn termen die de firma Henri Boillot zelf graag gebruikt om hun succes te verklaren, snap ik helemaal! Deze Meursault serveer je rond de 13 graden Celcius. Niet te koud dus, dat is zonde van haar complexe smaken. Wanneer je deze wijn direct zou schenken wanneer ze uit de koelkast komt, is ze veel te koud en gesloten! Net als een vrouw eigenlijk: even opwarmen 🙂
Prijs
De prijs van een wijn heeft met heel veel verschillende factoren te maken. Allereerst is de grond in Bourgogne duur. Samen met Bordeaux, bepaalde delen van de Loire (Sancerre & Pouilly-Fumé) en Rhône (Côte-Rôtie) staat Meursault qua prestige toch wel op de hoogste sport van de ladder. Is de grond dan alleen maar duur omdat er een naam aan verbonden zit? Nee, zeker niet. Want ooit is het begonnen hier. En toen had het stukje wat nu Meursault heet hetzelfde kaliber als een drassig kleiland ergens in een buitenwijk van Parijs. Dus: wat is het verschil? Terroir! De fantastische bodem, het uitstekende gematigde continentale klimaat, de glooiende heuvels van Côte de Beaune, de keuze van een druivenras dat hier goed gedijt, strenge regels betreft maximale opbrengsten en wat de wijnmaker met zijn druiven doet na oogst: gevoel, finesse, alles! Dit, plus het feit dat inderdaad de naam Meursault door de jaren heen schandalig duur is geworden, bepaalt de prijs van een fles. Henri Boillot Meursault 1er Cru Les Genevrières is dus geen wijn voor alledag, maar wellicht wel voor heel speciale momenten?
8,5/10 AWsomm score
Mijn AWsomm punten score is gebaseerd op de WSET global methode om een wijn te beoordelen. Dat doe je op vier punten: balans, lengte, intensiteit en complexiteit. Vervolgens trek je daaruit je conclusie.
Balans: ik geef deze wijn een 9,5 voor balans. Zoals al eerder beschreven bij Proefnotities kent ze een uitzonderlijk samenspel tussen mineraal, frisheid maar ook een volle boterigheid en tropische fruittonen. Dit is precies wat een goed gemaakte Bourgogne Chardonnay onderscheidt van een massawijn. Om te huilen zo lekker.
Lengte: De wijn blijft na doorslikken nog zeker een halve minuut hangen in mijn mond. Ik geef haar een 8 voor lengte.
Intensiteit: Door haar elegantie geen wijn waarvan de smaak zo intens is dat je moet knipperen met je ogen. Dit is niet persé een negatief gegeven, het is juist zeer prettig drinken, maar daardoor geef ik haar ‘maar’ een 7,5 voor intensiteit.
Complexiteit: de wijn heeft primaire (fruit), secundaire (boter, hout, iets wat op gist lijkt) en tertiaire (gekonfijte abrikoos, rijpheid, marsepein) aroma’s en smaken. Dit is uitzonderlijk, en naast deze smaakexplosie kent ze tóch een stijlvolle, ingetogen elegantie. Daarom een 9 voor complexiteit.
Gemiddeld krijgt deze Henri Boillot Meursault 1er cru Les Genevrières 2013 van mij 8,5 punten AWsomm. Santé!
