Zondagochtend. Je weet het meteen wanneer je 1 oog opent. Een ritmisch gebonk achter je slapen. Je mond is kurkdroog, proeft wat zurig. Je oksels hebben weleens frisser geroken. Je hand is wat raar opgezwollen en er zit wat opgedroogd bloed op. Hoe kom je daar nu weer aan? In de slaapkamer liggen je kleren op de grond, die heb je blijkbaar nog wel uitgetrokken. Behalve 1 sok, die zit nog aan je voet. Snel scan je de vloer op zoek naar je sleutels, portemonnee en telefoon. Ja die zijn er – thank the lord. En geen vreemde in je bed. Nog een meevaller. Zonlicht van achter het rolgordijn prikt in je ogen. Vogels fluiten irritant. Je hoort muziek en kindervoetjes van de bovenburen. Het laat je arme hoofd nog meer bonken.
Niet vooruit te branden
De kater komt later. Dat blijkt maar weer eens. Je hoofd voelt alsof er een vrachtwagen overheen is gereden, je bent misselijk en je motoriek is slechter dan die van een tweejarige. Sloom dat je bent. Je wilt het liefst de hele dag in bed blijven en neemt je voor nooit meer te drinken. Of in ieder geval de komende maand niet meer. Detox. Alles moet anders. Dit is niet goed. Je gaat je leven beteren. Je lichaam opschonen. Op tijd naar bed. Gezond eten. Geen alcohol. Genoeg slaap. De drie r-en hanteren; rust, reinheid en regelmaat. Ja, zo ga je het doen vanaf nu.
Blessuretijd
Een uur of twee later. Na een douche, een gebakken eitje met spek en een grote kop koffie voel je je weer een beetje mens worden. Je zet de radio aan en de bass laat je hoofd dit keer met rust. Voor de zekerheid nog een groot glas water en paracetamol. Je vindt een vaag bonnetje van een dito tent waar je vannacht blijkbaar 5 witte wijn, 8 biertjes en 6 gin tonics afrekende. Er komen visioenen binnen van je lallende vriendinnen aan de bar, en een groepje jonge vaders die een avondje weg mochten van hun vrouw. Die hebben jullie eens even goed verbaal te grazen genomen. Gister was dat allemaal reuze grappig, schaamteloos. Nu wil je er niet te lang meer over denken. Snel verschoon je je bed, zet je een wasje aan, je slaapkamerraam open en ruim je de rommel – in je huis en in je hoofd – op die je vannacht maakte.
Daar gaan we weer
Een piepje op je telefoon. Je vriendin M. Of je ook weer bent bijgekomen en of je zin hebt in een zondagmiddag borrel in je favoriete café. Iedereen is er al. Waar je blijft. Straks is er live muziek, een bandje. En het is kip piri piri avond. Gezellig joh. Je wilt terugsturen dat je niet komt, dat je een rustige zondagavond thuis hebt. Halverwege backspace je je bericht en begin je opnieuw: Gezellig. Ik ben er over een half uurtje. X.
Je zucht. Om jezelf. En vervolgens lach je. Om jezelf.
Gewoon, omdat je leeft.
Foto: Matthieu Joannon via Unsplash
Tekst: Aukje Wouters
